Sessiz Çığlık...

Zamanın hızına yetişmeye çalışırken  nefes nefese kaldı ruhum, bedenim.
Nasıl bir çarksa  bu dönen önce en kıymetli parçalarımı savurdu içinden,içimden.
Teker teker kaybolurken boşlukta anılarım,geçmişim
Hala zamanı yakalama derdindeydi bu fani bedenim!
Sonra durdum bir an kocaman bir çığlık koptu içimden, 
Kimine göre yaprak dökümüdür yaşananlar 
Kimine göre de olgunlasma
Bana göre...     
Orası meçhul!! 
Bildiğim tek sey güneş her sabah dünyadaki tüm kötülüklere rağmen doğuyorsa, 
Her gün binlerce ölüme karşı binlerce yeni hayat başlıyorsa...
Neden olmasin! 
Belki yeniden kalkıp doğrulma vaktidir kim bilir!