Hep Sonradan...
Aklıma esince sen, hafifden ürperiyor
tenim.
Lodos gibisin hafif Akdeniz esintisi var gözlerinde inceden inceden üşüten.
Fark etmezsin önce, sonradan anlarsın üşüdüğünü.
Hafif bir meltem esiyor
yüzünden bana doğru ılık ılık, anlamlı alımlı.
Sessizce sitemlerini görüyorum
gözlerini kaçırışlarında, gidişlerime kızdığını, anlamsız yaptıkların diye
bağrışlarını duyuyorum sessizce... Aklıma geldi küsüşlerin ve seni anıyorum,
aslında bağıra bağıra seni arıyorum, tesadüfi karşılaşmalar olması için
sokaklarda…
Ama yok sen gelmeyeceksin hatta bu kez gerçekten gideceksin…
Hep sonradan anlaşılır ya kıymeti, aynı bizim gibi.
Yorumlar